De breedte van dit vak is groter dan de
maximale lengte van een plank wagenschot
in het begin van de 16
e
eeuw. Daarom moest
er aan de linkerkant een strook korte planken
worden geplaatst, alle even lang zodat er een
doorlopende verticale stuiknaad ontstond.
Deze stuiknaad eindigt echter ter hoogte van
de onderkant van het wapenschild. De planken
daaronder overspannen de volle breedte van
het vak. Die stammen dan ook van een om-
vangrijke herstelling uit de 17
e
eeuw, toen de
zaagmolen de vervaardiging van veel langere
planken mogelijk had gemaakt.
De voetboog is dus een 17
e
-eeuwse copie
van het bij de herstelling verloren gegane
origineel. De kortere planken daarboven,
zoals die met het wapenschild, zijn nog
authentiek maar de meeste aansluitende korte
planken links zijn dat niet en de kamver-
siering daarop is een 17
e
-eeuwse nabootsing,
zoals te zien is aan de rudimentaire toten
tegen de kruisband en het niet begrepen
karakter van die kruisband waarvan de zwarte
openingen zijn opgevat als decoratieve kruisjes.
De 17
e
-eeuwse schilder maakte voor zijn
reconstructie mallen waarlangs hij de vormen
in potlood natrok.
Westelijk vak naast de viering
28