Het gehavende gezicht van de omkijkende vrouw naast de engel. Gaten,
barsten en spiegels in het hout bepalen de trekken van de vrouw. Nog
aanwezige lichthogingen in gezicht en haar worden door de lijnolievernis
versluierd.
Herstelling van de beschadigingen in het hout, verwijdering van de
vernis en het retoucheren binnen de oorspronkelijke verfstreken
op spiegels en sleetse plekken hebben de opzet in wit hersteld en
daarmee het gezicht weer volume gegeven.
Door overschildering en de gele vernis heeft de boom
vele details verloren maar de takken links onderaan
erbij gekregen terwijl de stam naar beneden toe is
verlengd door overschildering van de schaduwkant
van de steile heuvel. In de lucht heeft Aelbert Jans
de wolken onzichtbaar gemaakt door de witte
koppen ervan groen te overschilderen.
De verdorde boom en de lucht zijn bevrijd van de
gele lijnolievernis en de overschilderingen. De
wolkenpartij achter de takken boven de invulling van
Aelbert Jans uit 1659 loopt weer door. De boom heeft
zijn wortels in de heuveltop.